انیمیشن و یا پویانمایی بوسیله‌ی خلق خیال حرکت و دگرگون ساختن نمایش سریع یک سری از تصاویر بدون حرکت است که هر تصویر تفاوت های ریزی با یکدیگر دارند. بنابراین گمان خواهد شد که این خیال به دلیل واقعه‌ی phi باشد. افرادی که در ایجاد پویانمایی تبحر دارند، اصطلاحاً انیماتور نامیده می شوند.
طریقه‌ی ایجاد انیمیشن شامل، روال ایجاد انیمیشن سنتی و روش های انیمیشن سازی استاپ موشن از اشکال دوبعدی و سه بعدی، تکه های کاغذ، عروسک و حتی پیکر های سفالی می باشد. با این تعاریف در این مقاله قصد داریم در خصوص تفاوت های انیمیشن های دوبعدی و سه بعدی صحبت کنیم.
انیمیشن های سه بعدی معمولاً در ساخت تیزر تبلیغاتی و یا در فیلم هایی دیده می شود که صحنه هایی شامل، انفجارهای مهیب و یا تصادف‌های مهلک دارد. به این دلیل از انیمیشن های سه بعدی برای انجام این کارها استفاده می شود که هم از خطرات ناشی از انجام آنها در واقعیت جلوگیری شود و هم هزینه ها کاهش پیدا کند. در واقع با انیمیشن می توانند صحنه هایی را خلق کنند که در واقعیت، شاید نتوانند به خوبی انیمیشن بسازند.
تعریف انیمیشن سه بعدی
اگر بخواهیم تعریف دقیقی از انیمیشن های سه بعدی داشته باشیم باید بگوییم که در این‌گونه انیمیشن‌ها، دقیقاً مانند دنیای سه بعدی ساخته می شوند. یعنی اینکه مثل انیمیشن های دوبعدی فقط طول و عرض‌شان قابل دیدن نیست، عمق هم به این‌گونه انیمیشن ها اضافه می شود. با این تفاسیر افزودن همین پارامتر، شباهت این‌گونه انیمشین ها را به واقعیت نزدیک و نزدیک‌تر می کند.
می توان گفت که اگر عمق به ویژگی های یک انیمیشن اضافه شود، تغییرات آنچنانی در چرخش، نمای صحنه ها، موقعیت اشیاء، انحناها و پیچ و تاب ها بوجود می آید. همه این موارد برای انیمیشن های سه بعدی، بر زاویه‌ی دید و میزان روشنایی نیز اثرگذار خواهد بود.
برای اینکه یک انیمیشن سه بعدی تولید شود، باید سه مرحله اصلی را طی کند. مدل سازی، چیدمان و متحرک سازی و در آخر رندر کردن. حال به توضیح کوتاهی برای هر یک بسنده می کنیم.
مدلسازی: در واقع اگر قصد داشته باشیم که یک صحنه از اشیائی را بازسازی کنیم، می بایست مدل آن را تبیین کنیم که به این مرحله که مرحله اولیه نیز هست، مدلسازی گفته می شود که در یک انیمیشن تبلیغاتی این را به وضوح میبینیم.
چیدمان و متحرک سازی: در این مرحله از کار، چگونگی تبیین جهت حرکت اشیاء اعمال می شود.
رندر کردن: در این مرحله نیز که مرحله‌ی آخر کار است، خروجی کار گرفته می شود و ویژگی هایی نظیر زاویه تابش نور به اشیاء و همچنین میزان نور سنجیده می شود.
در کنار همه ی این کارها، از صحنه ها تصویر برداری نیز می شود. در واقع وقتی بخواهیم داستان انیمیشن را بازگو کنیم، نیاز به این تصویر برداری خواهد بود.
در ساخت انیمیشن های سه بعدی از نرم افزارهای بسیار قدرتمندی بهره گرفته می شود که همه‌ی ادوات طراحی و تولید انیمیشن را دارا باشد. از جمله‌ی این برنامه های قوی می توان به مواردی همچون: ۳D Studio Max، Maya،Blender ، Lumion، Sketchup اشاره کرد.
حال بعد از معرفی کوتاهی از انیمیشن های سه بعدی گریزی هم به انیمیشن های دوبعدی خواهیم زد تا تفاوت های این دو را کاملاً درک کنیم.
انیمیشن های دوبعدی فقط توانایی حرکت به سمت های بالا و پایین و چپ و راست را دارند. حال می خواهد این اشکال، شخصیت باشد و یا در قالب داستان های دیگر. اگر بخواهیم ریاضی وار این مسئله را بازگو کنیم باید بگوییم که تصاویر در انیمیشن های دوبعدی فقط بر روی محورهای X و Y رسم خواهند شد. بعبارت دیگر، انیمیشن های دوبعدی برخلاف انیمیشن های سه بعدی فاقد عمق هستند.
روش های ساخت انیمیشن های دوبعدی نیز در سه گونه است:
– انیمیشن هایی که تصاویر و همه صحنه هایش با دست طراحی می شوند که به آنها انیمیشن های رسم دستی گفته می شود.
– انیمیشن هایی هم هستند که بوسیله گرافیک بُرداری که انجام‌شان توسط نرم افزار صورت می گیرد، تولید می شوند که به آنها موشن گرافیک گفته می شود.
– نوع دیگری از انیمیشن های رسم دستی هستند که بر روی تخته های سفید رنگ ترسیم می شوند که اصطلاحاً تخته سفید نام دارند.
دو نوع موشن گرافیک و تخته سفید در زمینه های یاددهی ابزارهای آنلاین خوبی به حساب می آیند، چرا که زودتر تولید خواهند شد، و البته نسبت به رسم دستی به هزینه بیشتر نیز نیاز دارند. از بین نرم افزار هایی که می توان برای انیمیشن های دوبعدی به کار برد، برنامه های Adobe Photoshop, Flash،After Effects ، Encore و Moho از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند.
واقعیت این است که نمی توان هر یک از این مدل از انیمیشن ها را نسبت به دیگری بهتر بدانیم. هر کدام از آنها خصوصیات خاص خودشان را دارند که در دیگری وجود ندارد. نوع سومی در این میان وجود ندارد و اگر حرف از انیمیشن می شود فکرها یا به طرف انیمیشن های دوبعدی و یا سه بعدی می رود. در نظر داشته باشید که آغازگر راه انیمیشن سازی برعهده انیمیشن های دوبعدی بوده است و تا به این لحظه که انیمیشن های سه بعدی خلق شده است، همچنان به کار خود ادامه داده است. از انیمیشن های دو بعدی در بازی های کامیپوتری، وبسایت‌ها و تبلیغات استفاده می شود و به هیچ عنوان از جذابیت آن ها کم نشده است.
از مزیت های انیمیشن ها دو بعدی می توان به بارگزاری بسیار سریع تر آن نسبت به انیمیشن های سه بعدی اشاره کرد که این موضوع در تلفن های همراه بیشتر به چشم می خورد. همچنین در اکثر بازی های آنلاین و همینطور برنامه هایی که نیاز به اینترنت دارند، استفاده از انیمیشن های دو بعدی هزینه کمتری را روی دست می گذارد که نتیجه ی آن سود بیشتر از فروش این گونه برنامه ها خواهد بود. در آخر مجدداً یادآور می شویم که هر یک از این نوع از انیمیشن ها به طور خاص همچنان مورد استفاده قرار می گیرند و هیچکدام خللی در کار دیگری ایجاد نکرده است.
در آخر ویدیویی خواهید دید از تفاوت های انیمیشن دوبعدی و سه بعدی که با استفاده از نرم افزار های تخصصی و با جزِئیات بیشتر توضیح داده خواهد شد.
نظری دهید